Aυξητικοί παράγοντες (P.R.P)

Αυτόλογοι αυξητικοί παράγοντες από ενεργοποιημένα αιμοπετάλια (P.R.P) στη θεραπεία ποικίλων ορθοπαιδικών προβλημάτων

Aυξητικοί παράγοντες (P.R.P)Τα αυτόλογα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια (P.R.P), είναι ουσιαστικά ένα υπο-προιόν του αίματός μας, πλούσιο σε αιμοπετάλια. Eίναι εξω-κυτταρικές πρωτεΐνες που, μέσω βιοχημικών ερεθισμάτων στον περιβάλλοντα χώρο του τραύματος, στρατολογούν κύτταρα και πρωτεΐνες προς το τραύμα για να ξεκινήσει η διαδικασία της επούλωσης.

Aυξητικοί παράγοντες (P.R.P)

Η έγχυσή τους στον ανθρώπινο οργανισμό, έχει αποδεδειγμένα οφέλη ειδικά στην επούλωση του τραύματος, καθώς προκαλεί:

Χημειοταξία (Κίνηση των Κυττάρων)
Μιτογέννεση (Κυτταρική Διαίρεση )
Διαφοροποίηση (Επίκτητα Κύτταρα) και
Προστασία (Αντιμικροβιακή Λειτουργία)
H γνώση αυτή δεν είναι καινούργια. Χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια σε νοσοκομειακό περιβάλλον μόνο, λόγω του μεγάλου κόστους απομόνωσης των αιμοπεταλίων από το ολικό αίμα καθώς και της μεγάλης ποσότητας που απαιτείται για την παρασκευή επαρκούς ποσότητάς τους.

Η έλευση νέας τεχνολογίας επιτρέπει σήμερα στον κλινικό γιατρό την παρασκευή επαρκούς ποσότητας αυτών, σε εξωτερική βάση, χωρίς νοσηλεία, χρησιμοποιώντας, με ασφάλεια, μόνο 10-20ml αίμα, που συνήθως προέρχεται από αιμοληψία από περιφερική φλέβα.

Κατά τη διάρκεια της επουλωτικής διαδικασίας, το σώμα μας κατευθύνει μεγάλο πλήθος και αρκετούς τύπους κυττάρων στην περιοχή της έγχυσης, με σκοπό την επιτάχυνση της. Ένας από αυτούς τους τύπους κυττάρων είναι και τα αιμοπετάλια. Τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια επιτρέπουν στο σώμα μας να χρησιμοποιήσει μια φυσιολογική οδό υγιούς αντίδρασης του ανθρώπινου οργανισμού, σε επιταχυνόμενους ρυθμούς.

Τα αιμοπετάλια επιτελούν διάφορες λειτουργίες, περιλαμβανομένου τη δημιουργία θρόμβου στην περιοχή τραύματος, καθώς και την απελευθέρωση αυξητικών παραγόντων (GF) στις ασθενείς, αρθριτικές ή τραυματισμένες περιοχές του σώματός μας.

Η λειτουργία αυτών των παραγόντων είναι να βοηθήσουν το σώμα μας στην αυτό-αποκατάσταση της βλάβης, με την ενεργοποίηση ενηλίκων βλαστοκυττάρων, που με τη σειρά τους μεταπλάσσονται σε ώριμα κύτταρα του ιστού που είναι προς επιδιόρθωση.

Όσο μεγαλύτερη η ποσότητα των αυξητικών παραγόντων που ενίονται στην πάσχουσα περιοχή, τόσο περισσότερα ενήλικα βλαστοκύτταρα ενεργοποιούνται και τόσο γρηγορότερη είναι η διαδικασία της επούλωσης. Με τον τρόπο αυτό είναι πασιφανής η χρησιμότητα της μεθόδου στους τένοντες και τις αρθρώσεις, με σκοπό τη βελτίωση του πόνου και της κινητικότητας σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα ή σε αυτούς που έχουν υποστεί αθλητικές κακώσεις.

Σήμερα η μέθοδος, είναι ευρύτερα αποδεκτή σε μεγάλα κέντρα του εξωτερικού και χρησιμοποιείται με επιτυχία στην αρθρίτιδα του γόνατος, ώμου, σπονδυλικής στήλης, ισχίου, ποδοκνημικής, καρπού και αγκώνα, καθώς και σε τενοντίτιδες, πελματιαίες απονευρωσίτιδες, επικονδυλίτιδες αγκώνος, τενοντίτιδες Αχιλλείου, μυϊκές θλάσεις στους αθλητές, ρήξεις στροφικού πετάλου ώμου, όπως επίσης και για τη θεραπεία άτονων ελκών από σακχαρώδη διαβήτη και νεκρώσεις δέρματος, ακολουθώντας ειδικό πρωτόκολλο θεραπείας και αποκατάστασης σύμφωνα με την φιλοσοφία της Βιοορθοπαιδικης.