Είναι αποτέλεσμα παρατεταμένης κάκωσης στη διάρκεια αναστροφής της ποδοκνημικής. Χαρακτηρίζεται από νέκρωση τμήματος οστού και αρθρικού χόνδρου, το οποίο μπορεί να αποχωρισθεί από τον θόλο του αστραγάλου. Η νέκρωση μπορεί να αναπτυχθεί στην έσω πλευρά του αστραγάλου, λόγω συμπίεσης της έσω πλευράς του θόλου του αστραγάλου από την κνήμη ή στην έξω πλευρά, σαν αποτέλεσμα δυνάμεων ασκούμενων από την περόνη. Oι εσωτερικές αλλοιώσεις είναι οπίσθιες, ενώ οι εξωτερικές, περισσότερο πρόσθιες Οστεοχονδρίτιδα αστραγάλου Οστεοχονδρίτιδα αστραγάλου
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι οξέα ή χρόνια. Το παιδί συνήθως έχει διάχυτο πόνο στην ποδοκνημική και διόγκωση. Εάν έχει προηγηθεί οξεία κάκωση, τα συμπτώματά της κυριαρχούν, υποχωρούν μετά από 3-6 εβδομάδες και ακολουθούνται από χρόνια συμπτώματα. Άλλοτε, υπάρχουν χρόνια συμπτώματα (πόνος, δυσκαμψία, αστάθεια ή μπλοκάρισμα) με/ή χωρίς ιστορικό οξείας κάκωσης.
Στα πρώιμα στάδια η διάγνωση είναι δύσκολη και η νόσος συνήθως αντιμετωπίζεται σαν διάστρεμμα. Επιβεβαιώνεται με τομογραφίες με/ή χωρίς αρθρογράφημα ή αξονική τομογραφία.
Χωρίς αποτελεσματική θεραπεία, η οστεοχόνδρινη αυτή βλάβη θα καταλήξει σε μια επώδυνη άρθρωση ως το αποτέλεσμα αναπτύξεως εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας.
Η αξιολόγηση και σταδιοποίηση της νόσου γίνεται με την βοήθεια ειδικών ακτινογραφιών και Μαγνητικής τομογραφίας (MRI arthrogram).
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ακινητοποίηση της άρθρωσης για διάστημα τουλάχιστον 8-10 εβδομάδων, βάδιση με μερική φόρτιση και επαναξιολόγηση.
Η χειρουργική θεραπεία συνίσταται σε αρθροσκοπική επανακαθήλωση του μερικώς ή πλήρως αποσπασθέντος τμήματος με την χρήση πολύ λεπτών απορροφήσιμων καρφίδων, χονδροπλαστική με την τεχνική των μικροκαταγμάτων, ενώ όταν αυτό δεν είναι εφικτό, απαιτείται η χρήση μοσχεύματος για την κάλυψη του ελλείματος (η τεχνική συνήθως απαιτεί οστεοτομία του έσω σφυρού και mosaicplasty).