Σκολίωση

Οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης είναι γνωστές στον άνθρωπο από τότε πού η όρθια στάση έγινε χαρακτηριστικό γνώρισμα του. Πρώτος ο Ιπποκράτης (460 – 375 π.Χ.) χρησιμοποίησε τους όρους «σκολίωσις”, “κύφωσις”, “λόρδωσις”, για να περιγράψει τις παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης. Σκολίωση (“σκολιός” = “στρεβλός”).

Σκολίωση

Η σκολίωση αποτελεί τρισδιάστατη παραμόρφωση σπονδυλικής στήλης με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση και στροφή των σπονδύλων. Συνήθως εμφανίζεται στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ή στην θωρακοσφυική (στο όριο μεταξύ της θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας) ή ακόμα σπανιότερα αμιγώς στην οσφυϊκή.

Συνήθως αφορά την εμφάνιση ενός κυρτώματος που έχει σχήμα C ή δύο συνεχόμενων που δίνουν το σχήμα S.

Μόνο το 15% των σκολιώσεων μπορεί να αποδοθεί σε συγκεκριμένα αίτια. Περισσότερες ΟΙ σκολιώσεις, δεν έχουν καμία γνωστή αιτία και καλούνται ιδιοπαθείς.

Μερικές σκολιώσεις οφείλονται σε ανώμαλη ανάπτυξη κατά την εμβρυϊκή περίοδο, του σπονδυλικού άξονα και καλούνται «συγγενείς σκολιώσεις” ενώ άλλες, είναι το αποτέλεσμα ενός ατυχήματος ή συστηματικής νόσου.

Κατά τη διάρκεια των εφηβικών ετών, η σκολίωση είναι πιο κοινή στα κορίτσια από τα αγόρια.

Σκολίωση

Η διάγνωση της σκολίωσης δε χρειάζεται περισσότερο από 1 λεπτό για έναν έμπειρο γιατρό.

Το πιο συνηθισμένο τεστ για τη διάγνωση μικρών και χωρίς εμφανή παραμόρφωση σκολιώσεων είναι το τεστ της επίκυψης(Adam’s test), κατά το οποίο ο μαθητής σκύβει με τα χέρια και γόνατα τεντωμένα προς τα πόδια του, ενώ ο γιατρός παρακολουθεί την πλάτη κυρίως από πίσω.

Αυτή η θέση δείχνει καθαρά την ασυμμετρία της σπονδυλικής στήλης και του κορμού γενικά. Το επόμενο βήμα για τη διάγνωση είναι η ακτινογραφία.

Το μονόζυγο, η κολύμβηση κι οποιαδήποτε άλλη μορφή αθλητισμού ΔΕΝ επηρεάζουν την παραμόρφωση .Όμως, βελτιώνουν τις σωματικές ικανότητες, την λειτουργία της καρδιάς και του αναπνευστικού συστήματος και έτσι ελαττώνονται οι ενοχλήσεις.